''The woman who decided that a life in the shadows wasn't good enough anymore....''
De reis van Damaris ~ de vrouw die besloot dat een leven in gevangenschap niet meer genoeg was en de sleutel vond van haar eigen kooi, om zichzelf te bevrijden
Hoe het ooit begon... Wij ontmoetten elkaar een aantal jaren geleden toen we in een soortgelijke situatie zaten. Een darmziekte die roet in het eten gooide en allebei bekend met trauma. Onze wereld was klein en we vonden een verbinding hierin. Jaren later... hebben we allebei onafhankelijk van elkaar een reis doorgemaakt waardoor we op een ander punt zijn beland. Waar het gaat om trouw zijn aan jezelf, je hart volgen, bevrijding en processen. Een verdieping in onze connectie ontstaat nu we dit in elkaar óók herkennen.
Transformatieproces
We besluiten een fotoreis door de ziel te maken waar het proces van Damaris zichtbaar op wordt. Wat een ongelooflijke transformatie heeft deze vrouw doorgemaakt. Haar ware essentie krijgt ruimte om haar plek in te nemen in het geheel, ze durft te ontdekken, te spelen, te voelen, te ervaren. Nieuwsgierig te zijn. Ze gaat van een gevoel van gevangenschap en letterlijk schaarste (ook in gewicht) naar belichaming van haar vrouw zijn. Haar doel was om de 65 kilo te halen en haarzelf dan te trakteren op een fotoshoot, ze wilde heel graag aankomen. Ze had een gewicht bereikt waar ze tevreden mee was, zei 'ja' op de fotoreis door de ziel, en plots staat ze op de weegschaal en heeft ze de 65 kilo gehaald! Dit is het signaal voor haar dat de timing klopt.
Ze is letterlijk meer in haar lichaam aanwezig en voelt haar blokkades, haar donkerte, haar schaduw, haar licht. Ze komt meer en meer thuis in haarzelf. Als één geheel ademt ze, en komt ze tevoorschijn. Het beeld met haar hand op haar hart zegt voor mij alles; dit is Damaris.
Kijk mee naar de reis van Damaris. Van gevangenschap naar vrijheid. Een reis die elke dag opnieuw van binnen plaatsvindt. Tastbaar en zichtbaar gemaakt op beeld.
Zij vond de sleutel van haar kooi, waar zij zichzelf opsloot samen met haar Krijger-zelf 'de amazone' zoals zij haar noemt. Samen vonden ze hun weg naar buiten, en heelt zij steeds meer trauma door de diepte in te duiken.
Een verlammende schaamte op zelfexpressie
''De grootste blokkade zit voor jou op zelfexpressie, vertelde je... maar uiteindelijk stond je daar mooi te dansen in de natuur! Op het lied wat in het Spaans zo bij je klikte, waarvan je later ontdekte dat het ging over intuïtie, de vrouwelijke kracht, en hoe ze je feilloos vertelt wat klopt. Wat was het mooi om je te zien open gaan als een bloem, en je zachtheid en kwetsbaarheid te zien samensmelten met de voorzichtige bewegingen van een wilde vrouw die haar plek zoekt in de wereld.
Volgens jou nog met een bepaalde rem, maar wat ik zag – was enkel schoonheid. Het hart wat zich durft te laten zien. Jij die het durft aan te gaan, en dat is zo mooi. Dat is al perfect.
De reis van een meisje die opgesloten zat in een kooi, naar een vrouw die het leven aankijkt en vol levenslust het avontuur aangaat. Die als een leeuwin de angst in de bek kijkt en gáát. Maar ook de tijd neemt om haar wonden te likken en rust te nemen als het nodig is. Die met verstilling haar pijn kan ontvangen en weer kan strijden voor het hart als zij voelt dat het klopt. Een strijdster van het Hart. Dank je wel dat ik er bij mocht zijn om al deze kwetsbare delen van jouw reis te doorvoelen en zichtbaar te maken. Dank je wel dat ik bij je naar binnen mocht kijken en jouw reis mocht vastleggen.''
''Bedankt voor je vertrouwen, voor je levendigheid, voor je reis. Voor alles wat jij bent. Voor alles waar we samen deel van zijn.''
''And finally, she set herself free...''
De eerste reactie van Damaris op de eerste foto's van de preview:
''Jeetje...pffff Ik kan niet stoppen met kijken...wat een prachtige foto's...tranen rollen over mijn wangen..''
En Damaris schrijft een aanbeveling voor de fotoreis door de ziel;
Zo gaaf om jezelf kado te geven...of het nu rondom een thema is of 'reis door de ziel' of iets afgestemd op jouw wensen. Als visualisatie van een innerlijke reis die je hebt afgelegd, als beeld voor de toekomst, of als reminder voor iets waar je jezelf aan wilt helpen herinneren. Alleen al dit aangaan doet veel en het werkt door, helend en verruimend!
Hieronder een impressie van de reis van Damaris in beeld:
Hieronder lees je hoe Damaris haar reis heeft ervaren in haar eigen woorden:
''De fotoshoot is als een katalysator geweest...ze heeft haarscherp allerlei verschillende thema's in beeld gebracht en daardoor een nieuwe impuls gegeven aan mijn ontwikkeling. Ze heeft vastgelegd waar ik vandaan kom en wat mijn reis tot dusver is geweest: erkenning van mijn verdriet en wanhoop en pijn, dankbaarheid voor mijn innerlijke kracht en wijsheid, hoop en vertrouwen voor mijn toekomst.
De dag was leuk, intens, confronterend, emotioneel, prachtig.
Amazone
Een van de dingen die ik heel graag zichtbaar wilde maken was de kracht van de Amazone. Zij vecht ervoor om trouw te kunnen zijn aan mijn hart. Maar op gegeven moment liep ik vast, het lukte me niet contact te maken daarmee. En in die blokkade besefte ik dat ik blijkbaar in mijn hoofd een beeld had vastgezet over hoe die kracht eruit hoort te zien. Maar in mij is zij niet als het typische krachtige beeld van een strijdster. De Amazone in mij is een stille kracht, een ondersteunende kwaliteit die zich uit in de drive die ik al die tijd heb gevoeld, die mij voortduwde, zoekend naar vrijheid, naar heling, naar ruimte, naar een beter leven. En alleen als het echt nodig is, vlamt ze, wordt ze fel en vurig, hoorbaar en zichtbaar. Dus ik heb geen beeld zoals ik hoopte, maar toch is ze overal aanwezig als de onzichtbare, maar voelbare drijfveer, de rode lijn die me vanuit het verleden bracht naar het heden. De stuwende kracht die maakt dat ik ondanks de enorme angst en spanning toch deze stap nam, toch ging dansen op het nummer dat mij zo raakte... Het beeld dat ik eerst niet kon verdragen vanwege de zichtbare spanning, maar dat mij lief werd omdat het zo krachtig vastlegt die 2 krachten in mij: de angst die blokkeert en het verlangen naar innerlijke vrijheid om trouw te kunnen zijn aan mijn hart. En het feit dat ik de stap maakte, in beweging kwam verteld mij, herinnert mij eraan dat de kracht van de Amazone wint van de angst!
Verder wat stukjes uit het uitgebreide verhaal dat ik voor mezelf heb geschreven om mijn proces vast te leggen:
“Ik heb minder vrijheid gevoeld, minder kunnen doen wat ik wilde als dat ik had gehoopt. Waar ik bang voor was, dat ik zou bevriezen, niets meer zou kunnen als stil zitten, verkrampen is niet gebeurd. Dat is mijn verleden, waar ik vandaan kom.
Ik heb meer vrijheid gevoeld, ruimte in durven nemen, kunnen laten zien als waar ik bang voor was. Wat er wel gebeurde, wat ik heb kunnen laten zien, wat ik heb gedaan is waar ik NU ben...dat is het heden.
Wat ik hoopte en wat me niet is gelukt... is waar mijn verlangen ligt, waar ik naartoe wil, mijn toekomst. ”
“Ik vind het confronterend hoe snel ik dan in het oordeel zit: 'ik had moeten...' , 'het is niet gelukt...' en hoe ik dan emotioneel de neiging heb de hele ervaring naar beneden te halen...Hoe streng ik dan eigenlijk ben voor mezelf. Terwijl, ik heb zoveel wel gedaan...ik voelde de remming, de blokkades MAAR ik heb gedanst...hoe klein en ongemakkelijk ook. Ik heb gespeeld. Ik heb kleding aangehad die ik nooit zou dragen, die 'fout' was.”
“Ontroering is er ook veel geweest...over mijn eigen verhaal, het stil staan bij waar ik vandaan kom, de reis die ik al heb afgelegd en waar ik nu ben. Hoe verschillende lijnen, lagen in mijn leven samenkwamen, samenkomen in het algemeen en in dit specifieke moment. Hoe de Amazone zich heeft laten opsluiten destijds met mijn ziel, omdat ze wist dat ze alleen van daaruit kon vechten voor mijn hart....Ze heeft lange tijd haar kracht en behoefte aan ruimte en vrijheid opgegeven om mij vanuit de stilte, vanuit die gevangenis aan te vuren, dat in elkaar gedoken meisje aan te sporen om op te staan, te zoeken naar een weg uit die gevangenis....Dat raakt me diep, mijn eigen innerlijke wijsheid...hoe dus in mijzelf alles verborgen is...de weg die ik heb genomen om mezelf te beschermen tegen de ondraaglijke pijn, niet meer voelen, niet meer verbinden...afsluiten, bevriezen. Maar hoe ook in mij verborgen de krachten aanwezig waren die meteen aan de slag gingen om de weg te banen, een bodem te bouwen zodat ik me, wanneer de tijd rijp was, daaruit kon vechten de ruimte in, de vrijheid in....zodat ik me weer kan verbinden, dat ik weer kan voelen wat een enorme levenskracht en vreugde in mij bestaat.”
“...te ervaren dat ik me soms wel kan focussen op een deel, maar dat dan een ander deel naar voren komt, als om me even bij de les te halen...het zijn geen aparte delen die los van elkaar bestaan. Ze lopen in elkaar over en dat is GOED. Ze zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden en wat zich laat zien op enig moment is wat zich laat zien...Omdat dat nodig is, omdat die zich op dat moment wil tonen, omdat zij op dat moment geraakt wordt door omstandigheden. Daarmee confronteer ik mezelf met mijn eigen rigiditeit en dwingt me als het ware om de zachtheid en soepelheid in mezelf te vinden, de compassie...Geen hokjes, maar een prachtige mix van krachten, eigenschappen die op allerlei manieren met elkaar verbonden zijn en elkaar beïnvloeden en raken. ''
''En dat alles is aanwezig IN mij, ik BEN dat...
Ik Ben de stille kracht,
ik ben het vuur,
ik ben de speelse, ondeugende,
ik ben de verhalen verteller,
ik ben de onzekere, zich verstoppende,
ik ben de aanwezige,
ik ben de teruggetrokkene,
ik ben de verbinder,
ik ben de vrije ziel,
ik ben de sensuele vrouw,
ik ben de dansende, zwierende energie,
ik ben het analytische brein,
ik ben het diep intuïtieve voelende hart
IK BEN”
- © Damaris Rijpstra
© Authentique www.authentique.nu
Wil je eens kletsen over een fotoreis door de ziel of gratis kennismaken? Je kunt contact met me opnemen via bovenstaande knop, mijn website (www.authentique.nu) of rechtstreeks een e-mail sturen naar info@authentique.nu
Ik ontmoet je graag. Veel liefs,
Lieke Zengerink